NAPEŁNIJ SIĘ POKOJEM

Pokój nie przychodzi sam. Trzeba go zaprosić. Dokładnie tak, jak zaprasza się Gościa.
Zanim jednak „wyślesz” zaproszenie, przygotuj się na przyjęcie pokoju. On bowiem nie mieszka w hałasie, w krzyku, w ponaglaniu, czy w gonitwie myśli.
Spróbuj dziś stworzyć w sobie i wokół siebie coś jakby „przystań”, w której zacumują różne obrazy pokoju.

O czym mówię? Ano o tym, by na 15 min.:
- odłożyć telefon,
- powyłączać TV, internety i komputer,
- wyłączyć w głowie „muszę” i uruchomić „chcę”,
- może zapalić świecę,
- … dodaj jeszcze coś od siebie.
- usiądź obok kogoś bliskiego

Nie bój się ciszy. 
Nie bój się drugiego człowieka.
Nie bój się, że tracisz czas.
To raczej inwestycja
Nie chodzi nawet o to, by rozmawiać, ale o to, żeby pobyć razem.

W CISZY przemawia Bóg i zdarzyć się może cud, że usiądzie obok ciebie, obok was. To trudna nauka, choć proste słowa: „Pokój rodzi się w ciszy”. Nie w sile lecz w delikatności. Nie w bieganiu, ale w zatrzymaniu się.
Kiedy człowiek choć na chwilę przestaje „walczyć ze światem”, wtedy Bóg dotyka twego serca i wlewa w nie pokój.

Zaproś dziś pokój. Niech zacznie się w tobie, a potem – jak światło – w ciszy przejdzie przez twój dom.

• Krok 1: Przygotuj świeczkę. Ozdób ją serduszkiem lub kolorową wstążką.
• Krok 2: Po kolacji zgaście światła i zapalcie świeczkę. Powiedz: „Panie Jezu, przynieś pokój do naszego domu”.
• Krok 3: Zrób 3 „czyny pokoju”. Poniżej kilka podpowiedzi:
  • – przytulić kogoś,
  • – podać rękę do zgody,
  • – nie kłócić się przez godzinę,
  • – pomóc w czymś trudnym,
  • – powiedzieć komuś coś dobrego.