Na początek małe wyjaśnienie czym są Róże i o co w nich chodzi?
Ideą przewodnią istnienia Róż Różańcowych jest troską o budowanie duchowego zaplecza dla parafii i wzajemne wspieranie siebie a także swoich rodzin, przez przywoływanie orędownictwa Matki Bożej. Od strony praktycznej cała sprawa sprowadza się do tego, by zbudować grupę 20 osób, które każdego dnia odmawiać będą jedną dziesiątkę różańca w intencji Kościoła i parafii, rozważając przy tym powierzoną sobie przez miesiąc tajemnicę. Dzięki temu wspomniane 20 osób – niezależnie, gdzie się znajduje i co robi - odmawia codziennie jeden różaniec złożony z 4 części!

Zapraszamy wszystkich chętnych do różańcowej modlitwy za parafię i Kościół.

Garść wspomnień czyli mała historia Róż 
Opatrzność Boża sprawiła, że naszej parafii – w zasadzie od samego początku - towarzyszyła modlitwa różańcowa najstarszej Róży pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W 2008 i 2009 roku śp. Ks. Bronisław Gostomski powołał do istnienia kolejne trzy, a w 2013 – dzięki aktywności parafian, którzy uczestniczyli w niedzielnej Mszy Św. w kościele na Heston - powstała następna róża. Kolejna grupa różańcowa – tym razem męska – zebrała się w 2015, a w II poł. 2016 roku wykluła się Róża młodzieżowa, która od II poł. 2019 r. przeszła w dłonie dorosłych (również z Heston). Mamy zatem siedem Róż:

• I pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa,
• II pw. Matki Bożej Kozielskiej-Zwycięskiej,
• III pw. Królowej Różańca Św.,
• IV pw. św. Andrzeja Boboli,
• V pw. św. Jana Pawła II,
• VI pw. św. Kazimierza Królewicza,
• VII (męska) pw. Św. Józefa.

Warto postawić pytanie: i co dalej?
Drogie siostry i bracia różańcowi, doświadczenie pandemi i lockdown'ów sprawiło, że dotarliśmy do punktu, w którym potrzeba nam przepłoszyć pewien - powiedzmy to delikatnie - zastój, jaki pojawił się w pracy i obecności Róż w parafii. Jako duszpasterze wierzymy głęboko, że większość z członków grup różańcowych nieprzerwanie modli się na różańcu, ale pandemia, lockdown’y, codzienne zmagania z trudnościami i inne nieprzychylne okoliczności, niepostrzeżenie wyłączyły różańcowy zapał, a co z tym idzie także i ludzi. Skłania nas to do gorącego apelu, skierowanego do wszystkich Parafian, którym modlitwa różańcowa nie jest obca albo przynosi wiele duchowych radości bądź wyprasza łaski ku umocnieniu wiary. Prosimy: połączcie swoje siły i różańcowym kręgiem objąć zarówno najbliższych, jak i rodzinę rodzin, która jest Parafia.
Czytając znaki czasu widzimy, że takiej właśnie modlitwy potrzeba naszej wspólnocie! Jeżeli wasza odpowiedź zbiegnie się z naszym apelem, powołamy do życia kolejne kręgi różańcowe.
W pierwszej kolejności potrzebujemy chętnych, którzy wypełnili by lukę powstałą po odejściu do nieba, tych którzy swoją sztafetę modlitwy dopełnili do końca.
Prosimy też o pomoc w modlitwie różańcowej przed wieczorową Mszą św. – w tygodniu, a w niedzielę przed sumą.
Zapraszamy także do udziału we Mszach z tytułu święta lub wspomnienia patrona swej Róży. W tej formie aktywności i odpowiedzialności za Parafię nie ma ograniczeń ani wiekowych, ani światopoglądowych, ani społecznych czy innych.
W zasadzie jedynym warunkiem przyłączenia się do Róży jest dobra wola i codzienne odmówienie wyznaczonego 10.tka.
Zgłoszenia przyjmujemy w zakrystii po Mszach Św.

Na początek małe wyjaśnienie czym są Róże i o co w nich chodzi?
Ideą przewodnią istnienia Róż Różańcowych jest troską o budowanie duchowego zaplecza dla parafii i wzajemne wspieranie siebie a także swoich rodzin, przez przywoływanie orędownictwa Matki Bożej. Ta inicjatywa przemawia szeczególnie w miesiącu październiku!
Od strony praktycznej cała sprawa sprowadza się do tego, by zbudować grupę 20 osób, które każdego dnia odmawiać będą jedną dziesiątkę różańca w intencji Kościoła i parafii, rozważając przy tym powierzoną sobie przez miesiąc tajemnicę. Dzięki temu wspomniane 20 osób – niezależnie, gdzie się znajduje i co robi - odmawia codziennie jeden różaniec złożony z 4 części!

Zapraszamy zatem wszystkich chętnych do różańcowej modlitwy za parafię i Kościół.

Garść wspomnień czyli mała historia Róż 
Opatrzność Boża sprawiła, że naszej parafii – w zasadzie od samego początku - towarzyszyła modlitwa różańcowa. Najstarszą Różą była Róża  pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 2008 i 2009 roku śp. Ks. Bronisław Gostomski powołał do istnienia kolejne trzy, a w 2013 – dzięki aktywności parafian, którzy uczestniczyli w niedzielnej Mszy Św. w kościele na Heston - powstała następna róża. Kolejna grupa różańcowa – tym razem męska – zebrała się w 2015, a w II poł. 2016 roku wykluła się Róża młodzieżowa, która od II poł. 2019 r. przeszła w dłonie dorosłych (również z Heston). I chociaż Heston jest już historią, nasi wspaniali parafianie nadal modl się w Róży św. Kazimierza i św. Jana Pawla II .

Warto postawić pytanie: i co dalej?
Drogie siostry i bracia różańcowi, doświadczenie pandemi i lockdown'ów sprawiło, że dotarliśmy do punktu, w którym potrzeba nam przepłoszyć pewien - powiedzmy to delikatnie - zastój, jaki pojawił się w pracy i obecności Róż w parafii. Jako duszpasterze wierzymy głęboko, że większość z członków grup różańcowych nieprzerwanie modli się na różańcu, ale pandemia, lockdown’y, codzienne zmagania z trudnościami i inne nieprzychylne okoliczności, niepostrzeżenie wyłączyły różańcowy zapał, a co z tym idzie także i ludzi. Skłania nas to do gorącego apelu, skierowanego do wszystkich Parafian, którym modlitwa różańcowa nie jest obca albo przynosi wiele duchowych radości bądź wyprasza łaski ku umocnieniu wiary. Prosimy: połączcie swoje siły i różańcowym kręgiem objąć zarówno najbliższych, jak i rodzinę rodzin, która jest Parafia.
Czytając znaki czasu widzimy, że takiej właśnie modlitwy potrzeba naszej wspólnocie! Jeżeli wasza odpowiedź zbiegnie się z naszym apelem, powołamy do życia kolejne kręgi różańcowe.
W pierwszej kolejności potrzebujemy chętnych, którzy wypełnili by lukę powstałą po odejściu do nieba, tych którzy swoją sztafetę modlitwy dopełnili do końca.
Prosimy też o pomoc w modlitwie różańcowej przed wieczorową Mszą św. – w tygodniu, a w niedzielę przed sumą.
Zapraszamy także do udziału we Mszach z tytułu święta lub wspomnienia patrona swej Róży. W tej formie aktywności i odpowiedzialności za Parafię nie ma ograniczeń ani wiekowych, ani światopoglądowych, ani społecznych czy innych.
W zasadzie jedynym warunkiem przyłączenia się do Róży jest dobra wola i codzienne odmówienie wyznaczonego 10.tka.
Zgłoszenia przyjmujemy w zakrystii po Mszach Św.

„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka, jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca” (Jan Pawel II).

Stowarzyszenie Żywego Różanca zostało założone w Lyonie, w roku 1826, przez Pauline Jaricot.
Często powtarzała, że „najważniejsza rzecza i najtrudniejsza jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę”.

Czym jest Żywy Różaniec?

To grupa ("róża") dwudziestu osób, które odmawiają codziennie jeden (u każdej osoby inny) dziesiątek różańca. W ten sposób w ramach każdej Róży codziennie odmawiany jest cały Różaniec, czyli dwadziescia tajemnic! Stąd skojarzenie z wieńcem duchowych róż składanych u stóp Matki Bożej, Królowej Różańca.

Zapraszamy wszystkich chętnych do wspólnot /Róż/ różańcowych

 Jak odmawiać różaniec?

MODLITWY WSTĘPNE (odmawiamy je na pierwszych pięciu paciorkach -licząc od krzyżyka)
• Uczynić znak Krzyża świętego
• Odmówić: Wierzę w Boga...
• Odmawić: Ojcze nasz...
• Odmówić trzy razy: Zdrowaś Maryjo...
• Odmówić: Chwała Ojcu...

CZĘŚĆ ZASADNICZA
• Przwołujemy nazwę tajemnicy (np. Zwiastowanie NMP) i staramy się przez chwilę ją rozważyć
• Odmawiamy: Ojcze nasz...
• Odmawiamy: Zdrowaś Maryjo... (10 razy)
• Odmawiamy: Chwała Ojcu...